Een natuurlijke zaak
Wandelen in de natuur in je adams- of evakostuum is niet nieuw. Al in het begin van de 20e eeuw heeft de Duitse naturist Richard Ungewitter het in zijn boek "Nackt" (1908) over zijn naaktwandelingen in het Zwarte Woud. Tegenwoordig worden alleen al op de natury-website ieder jaar zo’n 100 naaktwandelingen geïnitieerd. Interesse? Dan kun je je per mail of via het aanmeldformulier bij de initiator aanmelden, die vervolgens wandelgroepen van tussen de 10 en 30 deelneemsters en deelnemers zal samenstellen.
Voor Nederland is er ook de site www.naaktwandelen.eu, waarop een aantal geschikte locaties wordt vermeld.
Hoe kom je op het idee, je kleren uit te trekken om te gaan wandelen?
Nou, gewoon: ons kroost wilde een ijsje eten en we wilden niet dat ze op hun kleren zouden knoeien …
"We waren gezellig een dagje uit naar het strand. Natuurlijk naar het naaktstrand. ’s Middags werd het flink warm, en dus kwam ons kroost met de vraag: mogen we een ijsje gaan eten? Die ijstent stond zo’n 500 meter verderop en ook de kinderen die op het textielstand waren, gingen daar hun felbegeerde versnapering halen.
Maar leg het je kinderen maar eens op een geloofwaardige manier uit dat ze iets aan moeten trekken als ze een ijsje willen hebben. Want in feite is dat onzin. Eerst de hele dag in je blootje rondhuppelen en dan een broekje en een T-shirt aan moeten trekken om naar de ijstent te lopen? Alleen maar omdat daar ook mensen in zwembroek hun ijsje komen halen? Dat slaat toch nergens op!
Dus wij met z’n vieren in ons blootje naar de ijsman. En ziedaar wat er gebeurde: helemaal niks bijzonders. We gingen gewoon bloot tussen de geklede verkoelingzoekers in de rij staan en kregen gewoon ons ijsje. Meer betalen? Helemaal niet nodig. En omdat het zo lekker smaakte, liepen we via een omweg door het veld terug naar het naakt strand. Langs de herkauwende koeien en dwars door het bosperceel. Allemaal zonder problemen.
Zo verliep onze eerste kleine ‘naaktwandeling’. En omdat het zo prettig was, zijn we dat vaker gaan doen. Al gauw werden onze ‘naaktwandelingen’ langer. Op een gegeven moment zijn we bloot gaan wandelen op dagen dat we niet aan het strand lagen. Want in je blootje door de natuur wandelen is telkens weer fijn. Meer nog, het is iedere keer weer opnieuw een paradijselijke openbaring."
Pinksterwandeling 2012 in het heuvelland tussen de Lahn en de Dill in Duitsland met maar liefst 95 naakte wandelaars
Is dat ook iets voor mij? Moet ik het ook eens proberen?
Maar … hoef ik me er dan niet voor te schamen?
Nee, ik heb geen zin om net als die jochies op de foto tijdens een wandeling de hele tijd met m’n handen voor m’n geslachtsdelen rond te lopen … Nee, nee, niemand kan me ervan overtuigen dat ik in m’n blootje moet gaan lopen. Ik zou me schamen als iedereen alles van me kan zien.
Dan is het antwoord: als naturiste of naturist weet je dat we allemaal schepselen zijn van God, van Allah of van de evolutie. Er is geen reden om ons voor ons lichaam te schamen. We hebben het als geschenk gekregen en daar kunnen we dus alleen maar dankbaar voor zijn – om het even hoe het eruit ziet.
Waar zouden we ons dan eigenlijk voor moeten schamen? Waarom zouden we ons lichaam voor anderen moeten verbergen? Zelfs voor die kleine, eigenlijk onbenullige verschillen moeten we dankbaar zijn. Want als we er allemaal hetzelfde zouden uitzien alsof we allemaal robots zijn van één en hetzelfde productiemodel en iedereen zou met iedereen verwisseld kunnen worden, zouden we dan gelukkiger zijn?
Ik heb niks te verbergen – en jij?
Ja maar … ik ben toch te dik. – Ja maar … mijn borsten zijn niet allebei even groot. – Ja maar … ik heb een heleboel moedervlekken. – Ja maar … ik heb een litteken op mijn buik van een operatie. – Ja maar … mijn penis is krom. – Ja maar … mijn billen zijn niet meer zo stevig. – Ja maar … ik heb te brede heupen. – Ja maar … ik heb zo’n dikke dijen. – Ja maar … ik heb cellulitis … ?
Nou en? Nobody is perfect, dus jij ook niet. Anders waren we misschien allemáál wel film- of pornosterren geworden. Dan kun je toch maar beter een normaal lijf hebben, met alle ‘gebreken’ van dien. Onder naturisten word je immers gewoon zó geaccepteerd als je bent!
Ook al ben je nu misschien nog jong en heb je een strakke huid, hoe ouder je wordt, des te meer gaat je huid rimpelen en verliest hij zijn elasticiteit. Zo is het nu eenmaal in het leven, en dat zul je ook zien aan veel van de andere blote wandelaars. Maar de mens behoudt in een gemeenschap altijd zijn waarde, en die uit zich niet in al dan niet perfecte heupen, te grote borsten of een hangbuik. Het gaat altijd om de sociale competenties, dus om zaken als empathie en sympathie. Zodra je met anderen in contact komt, let je er immers niet meer op hoe iemand er uit ziet.
Màg dat eigenlijk wel?
Tijdens een korte wandelpauze kregen deze blote wandelaars in de buurt van Rheine (Duitsland) in 2019 onverwachts bezoek van de politie. Een buurtbewoner die niet wist dat bloot wandelen bij normaal gedrag getolereerd wordt, had de politie gebeld omdat hij dacht dat er iets gebeurde wat ‘niet door de beugel kon’.
Maar dat was helemaal niet het geval. Er werd alleen gewandeld, met een korte pauze onderweg. Na uitleg door de leden van de groep en een kort telefoontje met het hoofdbureau boden de agenten hun verontschuldiging aan voor de verstoring en wensten de wandelaars nog een prettige voortzetting van hun tocht.
Naakt wandelen is niet verboden
In 2018 werd in de krant »Westfälische Nachrichten« door een woordvoerder van de politie van Münster en door het hoofd van de afdeling Openbare Orde van de gemeente Senden het volgende over het thema naaktwandelen gezegd: “Als je bloot wandelt, veroorzaak je geen overlast, en er staat ook geen straf of boete op. Althans, zolang het bij bloot wandelen blijft.”
Er wordt immers alleen gewandeld, en dat is op zich niet verboden. Je weet natuurlijk ook wel dat als je in het openbaar seksuele handelingen uitvoert, dat je dan wèl strafbaar bent. Dat doe je dus ook niet, je geniet alleen van de natuur en van je wandeling. En je begaat géén strafbare feiten!
Maar de wet is natuurlijk niet overal hetzelfde.
Wetten gelden altijd slechts voor een beperkt gebied: voor staten bijvoorbeeld, of voor deelstaten, provincies e.d. Je moet dus altijd goed opletten, want in verschillende gebieden kunnen heel verschillende regels gelden.
In een groot aantal landen is naakt in het openbaar slechts verboden wanneer er seksuele bedoelingen achter steken. Maar er zijn ook landen waar naakt zijn in het openbaar algemeen verboden is en zelfs als strafbaar feit vervolgd kan worden. Bovendien zijn er in elk land locaties waar naaktheid verboden is.
In talrijke landen (Frankrijk, …) worden in de wet formuleringen gehanteerd waarvan niet duidelijk is wat ze precies inhouden. In dergelijke gevallen zul je je aan de rechtspraak moeten oriënteren en moet je nagaan, welke vonnissen de rechtbanken in het verleden hebben geveld. Vergeet hierbij niet dat de rechtspraak in de loop der tijd wisselende standpunten ingenomen kan hebben.
Informeer dus vooraf of je naakt mag zijn of niet. natury biedt informatie over afzonderlijke landen onder Bloot en het recht.
Hoe reageren geklede mensen die je tegenkomt?
De reacties zijn vrijwel altijd positief. Geklede mensen die we tegenkomen, maken meestal wel een vrolijke, vriendelijk bedoelde opmerking. Naturisme is geaccepteerd - althans in Duitsland, waar de 'FKK' kan bogen op een traditie van meer dan 100 jaar en (volgens gegevens uit de reisbranche) jaarlijks zo'n 8 miljoen mensen een vakantiedoel met naturistische mogelijkheden kiezen - maar vaak ook in Nederland.
Toch moet je er ook rekening mee houden dat zijn er nog steeds mensen zijn, ook al zijn er dat weinigen (in West-Europa ongeveer één op zes), die naturisme afkeuren en dit soms ook laten blijken. Iedereen die een standpunt inneemt, kan ook een scheiding veroorzaken. Zowel instemmend als afwijzend. Vaak blijkt de afkeuring voort te komen uit onwetendheid, en daar kunnen we iets aan doen door de betrokkenen te informeren.
En als iemand nu tòch moeilijk gaat doen?
In een gemeenschap van naakte mensen is men zonder meer begripvol voor elkaar en wordt er meer rekening gehouden met de ander; je bent er veel meer benaderbaar. Dat ligt waarschijnlijk aan het feit dat je als je bloot bent, duidelijk merkt hoe kwetsbaar je bent en je dan het respect dat je zelf verwacht en dat absoluut noodzakelijk is, automatisch ook jegens de anderen toont.
Je kunt er dus zeker van zijn dat niemand zal proberen, je in een onprettige situatie te brengen; je zult veeleer hartelijk in de gemeenschap worden opgenomen. Je gaat je in de groep goed thuis voelen!
De eerste stap...
… is de lastigste! Die moeilijke stap hebben alle naturisten ooit moeten zetten – zelfs degenen die als naturist nu het meest enthousiast zijn, hebben eerst tig keren getwijfeld of ze mee zouden wandelen en hoe dat dan eraan toe zou gaan! Zodra je de eerste stap hebt gezet, zul je snel overtuigd zijn dat het de juiste stap is geweest. Tot nog toe heeft niemand er spijt van gehad!
Hier vind je nog een paar . En hier vind je de naaktiviteiten. Hier geht ga je naar de met een overzicht van data en initiatieven.