…Helmut
Geboren ben ik in 1947. Ik heb twee (inmiddels volwassen) kinderen. Het was voor mij een lange weg naar het naturisme, want mijn jeugd heb ik een tamelijk conservatieve omgeving doorgebracht. Zo vond ik het, net als mijn ouders, heel ongepast dat mijn 10 jaar oudere zus van 18, als het warm genoeg was, thuis meestal in haar blootje rondliep. Maar die instelling veranderde al gauw: een paar jaar later begon ik precies hetzelfde te doen.
In 1980 had ik een buurvrouw die op een dag, omdat ik gewoonlijk bloot achter de computer (nog geen PC, maar een Tandy TRS 80) zat te werken, zich zó ver over de leuning van het balkon boog om me in mijn werkkamer te zien zitten, dat ze maar ternauwernood kon voorkomen dat ze drie verdiepingen omlaag viel … Terwijl ze het zich véél makkelijker had kunnen maken, want ik had de gewoonte om ook op mijn balkon, dat op het zuidwesten was gelegen, bloot in de zon te liggen, te lezen, te eten of te tuinieren. (Ik had immers een bloembak van 50 bij 50 vierkante centimeter waarin ik zeldzame groentes verbouwde die je bijna niet in de winkel kunt kopen, zoals zuring – die overigens heel goed smaakt bij visgerechten).
Eén van de leukste belevenissen met bloot zwemmen had ik tijdens mijn studietijd: op een hete zomerdag vierden we de verjaardag van een medestudent. Op zijn studentenkamer was het natuurlijk heel erg drukkend warm. Op een gegeven moment kwam iemand op het idee, naar een nabij gelegen meertje te rijden om af te koelen. We waren met meer dan 20, de helft jongens en de helft meisjes. De jarige verdeelde al zijn handdoeken onder zijn gasten en vervolgens reden we met 4 of 5 auto’s naar het meertje. Natuurlijk had niemand badkleding bij zich, want wie komt er nou met badkleding naar een verjaardagsfeestje? Dus allemaal uit de kleren en bloot het verkoelende water in. Dat er heel wat kijkers waren die denkelijk allemaal in de (zwem-)kleren waren en zich over de groep blote jongelui verbaasden, stoorde ons niet in het minst. Na de zwempartij ging het verjaardagsfeestje aan het meertje romantisch verder. Het was een prachtige lange avond. Dat was pas echt het blote leven!
Sinds jaar en dag ga ik eigenlijk alleen nog maar zwemmen waar en wanneer dat zonder zwembroek mogelijk is. Ik heb een dusdanige afkeer van zwemkleding dat ze op me overkomt als een gedwongen korset dat ieder goed lichamelijk gevoel absoluut onmogelijk maakt. Badmode is iets dat volkomen overbodig is: ze stoort alleen maar, en je blijft na het zwemmen toch nog overal nat.
Kort na de millenniumwisseling ben ik, aangemoedigd door de ideeën van Peter Niehenke, begonnen, in de bosjes rond mijn woonplaats naakt te joggen. Een aantal jaren lang ging dat zonder problemen, totdat mijn knieën en mijn wervelkolom moeilijk gingen doen en vonden dat ik er een beetje meer rekening mee moest houden dat ik langzaamaan wat ouder werd. Na een proefwandeling in het Taunus-gebergte bij Frankfurt met een kennis, die eveneens naturist is, ben ik helemaal overgestapt op het maken van lange wandelingen in mijn blootje. Die konden de goedkeuring van mijn knieën en wervelkolom wel wegdragen.
Maar omdat ik het niet erg zinvol vond, eerst 200 kilometer met de auto af te leggen enkel en alleen om bloot te kunnen wandelen, ging ik er al direct toe over, in het Sauerland, het Münsterland, het Teutoburger Woud en aangrenzende gebieden zelf het initiatief te nemen voor naaktwandelingen en voor blote fietstochten. Iets waar ik nog steeds actief mee ben.
Op mijn eerste wandeling in het Sauerland waren we al met z’n twintigen, en een paar wandelingen later waren er zelfs 55 aanmeldingen en moesten we drie parkeerplaatsen gebruiken om eerst een sterwandeling te maken naar de plek waar de drie groepen elkaar zouden treffen, om vervolgens van daaruit samen verder te wandelen. Het Sauerland ligt dicht bij het Roergebied en is dus als wandelgebied erg geliefd.
Zin om eens mee te wandelen? Gewoon aanmelden via Aanmelden (natury.de) en komen, meer is niet nodig!